Page 22 - fenbilimleri dergi sayı-4

GELENEKSEL 16. yüzyılın ortasından 17. yüzyılın so-

nuna kadar olan dönemde çininin en
gelişmiş örnekleri sıraltı tekniği ile yapı-
lan ürünlerde ortaya çıkmıştır.

17. yüzyılın ikinci yarısından itibaren
çini sanatı ekonomik sebeplerden dola-
yı gerilemeye başlamış, 18. yüzyılda ise
durma noktasına gelmiştir. Sonrasında
çiniciliği canlandırma amaçlı bazı faali-
yetler yapılmış olsa da bu sanatın eski
değerini yakalamasında yeterli olama-
mıştır.

Günümüzde ise çini sanatı; üniversite-
lerde, kurs ve halk eğitim merkezlerin-
de verilen eğitimlerle yolcuğuna devam
etmektedir. Ayrıca Geleneksel Türk Sa-
natları Meslek Liselerinin açılması da şu
sıralar gündemde olan bir konudur. El
sanatlarına farklı bir soluk kazandıracak
olan bu durum sanatımızı gelecek ku-
şaklara aktarma adına atılmış güzel bir
adım olacaktır.

Fen Bilimleri Okullarında da verilmeye
başlanan bu eğitim, köklü bir geçmişi
olan sanatımızı yaşatmaları ve öğren-
cilerin farklı disiplinlerdeki sanatlar ile
tanışmaları açısından örnek bir hareket
Beyhekim Camii Mihrabı, olmuştur. Çalışmalarda geleneksel mo-
13. yüzyıl Anadolu Selçuklu Dönemi tiflere yer verildiği gibi öğrencilere uy-
Yazı kuşağı, geometrik desenler ve bitkisel motifler birlikte gun seviyelerde, çizebilecekleri ve eğle-
kullanılmıştır. nebilecekleri serbest çizim ve tekniklere
de yer verilmiştir.

Kaynaklar
Ayverdi, İlhan. Misalli Büyük Türkçe Sözlük I,
Kubbealtı Yayınları, 2005, İstanbul.
Öney, Gönül. Türk Çini Sanatı, Binbirdirek
Matbaacılık San Yayınları, 1976, İstanbul.
Öney, Gönül. İslam Mimarisinde Çini, Ada
yayınları, 1987, İzmir.

22