Page 15 - Fen Bilimleri Dergi-5
P. 15

Nezihe oğlu Vedat’la kalır. Bu acı olay yüzün-  (işçi) Cemiyetine üye olur.
                  den eşini hiçbir zaman affedemez.
                                                            “1923 yılı Mayıs ayında “Bir Mayıs” adlı şiiri-
                  “Ayrılığımızdan beş yıl sonra, Mühendis Fevzi  mi yazdım. Aydınlık dergisinde yayımlandı.
                  Bey’den bir haber geldi. Ağır hasta imiş, beni  Dört dosya dolusu şiirlerim var.”
                  evine çağırıyordu. Hiç titremeden gittim. Kar-
                  yolasında son dakikalarını yasıyordu. Benim  Yaşar Nezihe; Aydınlık’ta şiir yazması, Amele
                  elimden bir yudum su istedi. Arzusunu he-  Cemiyetine üye olması ve grevlere destek ver-
                  men yerine getirdim. Suyu içtikten sonra yas-  mesi yüzünden 3 Haziran 1341 (1925) günü
                  lı gözlerle ‘Beni affet Nezihe!’ dedi. Beynimde  komünistlik suçlaması ile gözaltına alınır ve
                  beş yıllık sürünmenin, onun yüzünden fidan  tutuklanır.  Hayatının  sonraki  dönemlerinde
                  gibi iki çocuğumu kaybetmenin tartışmasını  edebiyat sahnesinden yavaş yavaş çekilir. Oğ-
                  yaptım.  Çektiğim  acılarla  nasırlaşmış  olan  lunun yanına yerleşir ama geliniyle pek anla-
                  kalbimin son cevabını verdim:             şamaz. Hayatta çok acı çekmiş bu kadın, son
                                                            günlerini  de  mutsuz  geçirerek  1972  yılında
                  - Affedemem!                              doksan üç yaşında hayata veda eder. Geride
                                                            bestelenmiş birçok şiirini ve etkileyici hayat
                  Üç saniye sonra gözleri kapandı. Avucumun  hikayesini bırakan bu önemli kadın şairimizi
                  içindeki eli buz gibi soğudu, ölmuştü” (Toros,  1 Mayıs şiiri ile anmak en doğrusu olacaktır.
                  1992: 131).
                                                            1 Mayıs İçin
                  Yaşar Nezihe’nin son evliliği de hüsranla so-
                  nuçlanır. İlk evliliğini yapmadan önce iki yıl  Ey işçi…
                  nişanlı kaldığı Yusuf Niyazi Erdem ile hayata  Bugün hür yaşamak hakkı seninken
                  yeniden bir şans vermek ister ancak bu evli-  Patronlar o hakkı senin almışlar elinden.
                  lik de sadece elli beş gün sürer. Çok çapkın  Sa’yınla edersin de “tufeyli”leri zengin
                  olan Yusuf Niyazi, çok eşli bir hayat kurmak  Kalbinde niçin yok ona karşı yine bir kin?
                  istemektedir ne var ki Yaşar Nezihe bunu ka-  Rahat yaşıyor, işçi onun emrine münkâd;
                  bul etmez, zorlu bir süreç sonunda boşanır.  Lakin seni fakr etmede günden güne berbâd.
                  Ancak bu iki eski âşığın dostlukları, evlilikle-  Zenginlere pay verme, yazıktır emeğinden.
                  rinden daha uzun sürecek, birbirlerine yıllar  Azm et de esaret bağı kopsun bileğinden.
                  boyunca yazdıkları mektuplarla sırdaşlık ya-  Sen boynunu kaldır ki onun boynu bükülsün.
                  pacaklardır.                              Bir parça da evlatlarının çehresi gülsün.
                                                            Ey işçi…
                  “İlk şiirlerimi Mazlume veya Mahmure takma  Mayıs birde bu birleşme gününde
                  adlarıyla  yayımladım.  1901  yılında  Terakki  Bişüphe bugün kalmadı bir mani önünde…
                  gazetesinde  yazmaya  başladım.  “Hanımlara  Baştan başa işte koca dünya hareketsiz
                  Mahsus Gazete”nin adeta daimi yazarı oldum.  Yıllarca bu birlikte devam eyleyiniz siz.
                  “Sabah”, “Menekşe”, “Kadın Yolu” ve “Kadın-  Patron da fakir işçilerin kadrini bilsin
                  lar Dünyası” gibi dergilerde de yıllarca şiirle-  Ta’zim ile, hürmetle sana başlar eğilsin.
                  rim yayımlandı.”                          Dün sen çalışırken bu cihan böyle değildi.
                                                            Bak fabrikalar uykuya dalmış gibi şimdi.
                  Osmanlının ilk kadın dergisi olan “Kadınlar  Herkes yaya kaldı, ne tren var, ne tramvay
                  Dünyası”nın  neredeyse  her sayısında  kendi-  Sen bunları hep kendin için şan-ü şeref say
                  sini  gösteren  Yaşar  Nezihe,  bireysel  ilk  şiir  Bir gün bırakınca işi halk şaşkına döndü
                  kitabını da yayımlar ne var ki kitap çok ilgi  Ses kalmadı, her velvele bir mum gibi söndü
                  toplamaz.  Geçim  sıkıntısı  da  baş  gösterince  Sayende saadetlere mazhar beşeriyet;
                  hayatını ve çocuğunun geçimini eşleri Balkan  Sen olmasan etmezdi teali medeniyet
                  Savaş’ında olan kadınların mektuplarını oku-  Boynundan esaret bağını parçala, kes, at!
                  yarak  yazarak  sağlamaya  başlar.  Bir  yandan  Kuvvettedir hak, hakkını haksızlara anlat!
                  da el işleri yaparak kendisinin ve oğlunun ha-
                  yatını devam ettirmeye çalışır.

                  Yaşadığı ve yakından tanıdığı bu yoksulluk,
                  onun düşüncelerine ve eserlerine de yön ver-  Kaynaklar:
                  meye başlar. Gazetelerdeki çalışma saatlerini   http://www.tekedergisi.com/Makaleler/740142223_6kırılmış.pdf
                  protesto  eden  bir  greve  destek  verir.  Amele   TOROS, T. (1934). Yaşar Nezihe ile. Yedigün,


                                                                                                                            15
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20